اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین.

ترجمه متن دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان

خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش وپاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت وخودداری ووا دارم نما در آن بر عدل وانصاف وآسوده ام دار در آن از هر چیز که میترسم به نگاهداری خودت ای نگه دار ترسناکان. ( مفاتیح الجنان )

شرح دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان

در این دعا می گوییم خدایا روزی کن من را در ماه رمضان و به دو چیز و زینت بده، ستر و عفاف، ستر یعنی اینکه گناهان مردم را مخفی کنم. خدا به ما توفیق دهد تا بتوانیم تنها به عیب خود بپردازیم و به عیب دیگران کاری نداشته باشیم پس باید عیب دیگران را آشکار نسازیم شاید آنها توبه کنند. عفاف یعنی اینکه گناه نکنیم و عفت نفس داشته باشیم. 

در این دعا می گوییم خدایا من را به دو چیز یکی لباس قناعت و دیگری کفاف مستور کن؛  کفاف یعنی اینکه زندگی را بگذرانیم. فقر و تهی دستی انسان را ذلیل و مال و ثروت زیاد انسان را گرفتار می کند ، پس از خدا بخواهیم که به اندازه کفاف زندگی به ما بدهد. قناعت هم به انسان عزت می دهد و کسی که قناعت دارد خدا او را عزیز می کند.

در این دعا می گوییم خدایا کاری کن انصاف داشته و عادل باشم و از هرچه می ترسم من را امان ده، به عصمت و حفظ و نگهبانی خودت ای کسی که هر که به تو متوسل می شود، از او نگهداری می کنی.